Δύο ιστορίες, η μία στη «Guardian», η άλλη στη «Monde», είναι δείγματα της ίδιας λογικής – υπό την πίεση της κρίσης δυό χώρες, η Αυστρία και η Πορτογαλία, δοκιμάζουν νέα εργαλεία προσπορισμού χρημάτων. Στη Βιέννη η δοκιμή ξεκινά στις 30 Απριλίου και είναι μικρής κλίμακας με συμβολικό αντίκτυπο, στην Πορτογαλία η δοκιμή ξεκίνησε τον Οκτώβριο 2012 και τα αποτελέσματά της σήμερα αμφισβητούνται έντονα.
Στη Βιέννη λοιπόν, οι πλούσιοι του κόσμου τούτου μπορούν (από τα τέλη του μήνα) να φαντασιωθούν ότι ζούν στην εποχή της αυτοκράτειρας Σίσυ… Ένα τμήμα μιας πτέρυγας του ροκοκό παλατιού Σένμπρουν, που ήταν η δεύτερη κατοικία της μοναρχίας των Αψβούργων,διαμορφώνεται από την Austria Trend Parkhotel σε ευρύχωρη σουίτα, με δύο κρεβατοκάμαρες, τραπεζαρία και κουζίνα, προς 699 ευρώ τη νύχτα κατ' άτομο. Στις επιπρόσθετες υπηρεσίες που μπορούν να προσφερθούν, είναι η εξυπηρέτηση από έναν μπάτλερ, έναν σεφ, ή μια άμαξα με άλογα. Η θέα από τις σουίτες προς τους κήπους των ανακτόρων συμπληρώνει την τουριστική φαντασίωση.
Η ανακαίνιση του παλατιού για τις νέες ανάγκες κόστισε 400.000 ευρώ, διότι καταβλήθηκε προσπάθεια να συνδυαστούν οι μοντέρνες ανέσεις με τους πολυελαίους της Μαρίας Θηρεσίας, τις χρυσές μουαρέ ταπετσαρίες και τα δαμασκηνά υφάσματα. Η επένδυση, σημειώνεται στο δημοσίευμα, επιδιώκει να προσελκύσει τουρίστες από την ανατολική Ασία και την Ευρώπη.
(Έκτακτη πρωτοβουλία, με ιδιαίτερη εθνική ευαισθησία… Φαντασθείτε Ρώσο ολιγάρχη να απολαμβάνει με τη συνοδό του την ατμόσφαιρα του παλατιού και μέσ' στο τσακίρ κέφι να φαντασιώνονται ότι είναι ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ και η αυτοκράτειρα Σίσυ…)
Στην Πορτογαλία επίσης, προ διετίας η κυβέρνηση αποφάσισε να χορηγεί άδεια παραμονής σε πολίτες τρίτων χωρών, εφόσον κάνουν μιαν επένδυση 1 εκ. ευρώ, ή αγοράσουν ακίνητο αξίας άνω των 500.000 ευρώ, ή δημιουργήσουν τουλάχιστον δέκα νέες θέσεις απασχόλησης.
Από τον Οκτώβριο του 2012 που ξεκίνησε το πρόγραμμα των «χρυσών θεωρήσεων» μέχρι σήμερα, μπήκαν στα ταμεία του κράτους 462 εκ. ευρώ και εκδόθηκαν 772 άδειες παραμονής, από τις οποίες οι 612 αφορούσαν Κινέζους. Ένας απ' αυτούς ήταν ο Ξιαντόνγκ Γουάνγκ, ο οποίος (όπως απεδείχθη προχτές) ήταν καταζητούμενος από την Ιντερπόλ, καθώς κατηγορείται στην Κίνα για φορολογικές απάτες και κινδυνεύει με 10ετή φυλάκιση…
Το θέμα γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα, «ξεπλένουμε βρώμικο χρήμα» ήταν το επιμύθιο της κριτικής που διατυπώθηκε, «πουλάμε τη χώρα μας στις εκπτώσεις», «οι χρυσές βίζες είναι η εκπόρνευση της πορτογαλικής ιθαγένειας», ήταν μερικές άλλες καταγγελίες.
Από τη Διεθνή Διαφάνεια επισημάνθηκε επίσης ότι «αυτή η περιπέτεια δείχνει το είδος των επενδύσεων που προσελκύει το πρόγραμμα. Πρόκειται για ύποπτο χρήμα, που τελικά αποδεικνύεται αντιπαραγωγικό και άχρηστο στην προσπάθεια εξόδου της Πορτογαλίας από τη φτώχεια και την ανεργία. Γιατί από τις 772 άδειες παραμονής που δόθηκαν, μόνο δύο ανταποκρίνονταν στο κριτήριο της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης».
(Ευτυχώς που η Ακρόπολη δεν διασώθηκε επιπλωμένη σκέφτομαι εγώ, κι ευτυχώς που η ελληνική γραφειοκρατία αποθαρρύνει τους πλούσιους του Μπελίζ να αγοράσουν τις βραχονησίδες μας για να μπουν στη Σένγκεν… )
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου