Απεργία της 6ης Μαίου ( Εργατική Πρωτομαγιά) της Ε.Ε. ΕΔΟΘ-ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη

Δυναμική απάντηση στις αντεργατικές αποφάσεις της κυβέρνησης που καταργεί ακόμα και το οκτάωρο, έδωσαν  οι εργαζόμενοι συμμετέχοντας στην 24ωρη απεργία και τις κινητοποιήσεις.

  H προγραμματισμένη συγκέντρωση της απεργίας της 6ης Μαίου ( Εργατική Πρωτομαγιά) της Ε.Ε. ΕΔΟΘ πραγματοποιήθηκε με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του εργάτη (Ε.Κ.Θ.) στις 10:30πμ.

 Εκεί η παρουσία των εργαζομένων για την "μάχη των μαχών" για το 8ωρο και την αξιοπρέπεια τους, ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Η μεγάλη συγκέντρωση σήμερα στη Θεσσαλονίκη μνήμης και τιμής για την Εργατική Πρωτομαγιά, αλλά και εναντίον των νομοθετικών σχεδίων της κυβέρνησης Μητσοτάκη-Ν.Δ. για καταπάτηση με νόμο εργασιακών δικαιωμάτων αγώνων και αίματος και να πετσοκόψουν συλλογικές συμβάσεις και 8ωρο, την «ευελιξία» στην εργασία - ελαστικές σχέσεις να γενικευτούν, τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη ακριβώς για το αντίθετο!

Η απάντηση σήμερα ήταν ισχυρή, θα δυναμώσει και κινηματικά και πολιτικά! Τα σχέδιά τους και οι πολιτικές τους θα ανατραπούν , θα πέσουν!

  Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης το μέλος της Ε.Ε της Ε.Δ.Ο.Θ - ΑΔΕΔΥ Βασιλειάδης Γιώργος.

  Παραθέτουμε παρακάτω τον χαιρετισμό που απηύθυνε στους συγκεντρωμένους εργαζόμενους απεργούς που βρέθηκαν εκεί να τιμήσουν την επέτειο της Πρωτομαγιάς και να υπερασπιστούν
τον κόσμο της εργασίας από τα μέτρα που απεργάζεται η Κυβέρνηση Μητσοτάκη

 

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, Φίλες και Φίλοι

  Η φετινή εργατική πρωτομαγιά είναι ξεχωριστή!

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, όχι μόνο για τη συλλογική μας μνήμη. 

Βρισκόμαστε εδώ, όχι μόνο για να τιμήσουμε τους ήρωες της τάξης μας που αφήσανε την τελευταία τους πνοή στους δρόμους του Σικάγο, της πόλης μας, ή στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Βρισκόμαστε εδώ για να τους πούμε ότι η θυσία τους δεν ήταν μάταιη.

Βρισκόμαστε εδώ για τους πούμε ότι η θυσία τους ήταν η πυξίδα για τον κόσμο της δουλειάς, τις δύσκολες μέρες που περάσαμε αλλά και για τις δύσκολες μέρες που σχεδιάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την κυβέρνησή του χωρίς εμάς, για μας.

Φίλες και φίλοι

  Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τον κόσμο του μόχθου, που κράτησε όρθια την κοινωνία μέσα στην πανδημία, για να θυμηθούμε για άλλη μια φορά ότι την ύστατη στιγμή πάντα ο λαός σώζει το λαό.

 Η πόλη μας πλήρωσε βαρύ τίμημα το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη που μας πέρασε, όταν λίγες βδομάδες πριν ο κος Πέτσας δήλωνε ότι ευτυχώς δεν πετάχτηκαν λεφτά σε ΜΕΘ.

 Για τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας στο χώρο της υγείας, που έδωσαν και δίνουν ακόμα με αυτοθυσία την μάχη ενάντια στην πανδημία. 

 Τις γυναίκες και τους άνδρες του Δημόσιου Συστήματος Υγείας που δίνουν την άνιση μάχη 1,5 χρόνο, όταν η κυβέρνηση που θα έπρεπε να είναι δίπλα τους στο Παπανικολάου αρνήθηκε να τους δει, ενώ γιατροί διώκονται γιατί μίλησαν για τη δραματική κατάσταση που επικράτησε και επικρατεί στα νοσοκομεία μας.

 Για τους ήρωες γιατρούς διώξεις και για την επιτροπή το ακαταδίωκτο, ενώ οι υποσχέσεις για το δίκαιο αίτημα των ΒΑΕ γρήγορα έγιναν παλαμάκια.

 Για το επικουρικό προσωπικό των νοσοκομείων που θα έπρεπε να μονιμοποιηθεί, αφού αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από αναγκαίο. 

Αντίθετα, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην κάνει καμία μόνιμη πρόσληψη στην υγεία μέχρι σήμερα.

 
Είμαστε εδώ για τους ανθρώπους της καθαριότητας, που τον πρώτο καιρό της πανδημίας βρέθηκαν να παλεύουν με ένα ζευγάρι γάντια και μία μάσκα την εβδομάδα.

 Που για πρώτη φορά βρέθηκαν με τρίωρες συμβάσεις, την ίδια εποχή που η καθαριότητα και η απολύμανση των δημόσιων χώρων ήταν θέμα ζωής και θανάτου.

 Γυναίκες και άντρες, που με 240 ευρώ το μήνα και με καθεστώς ελαστικής εργασίας, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

 
  Είμαστε εδώ για τους ανθρώπους της εκπαίδευσης, που κράτησαν όρθιο το Δημόσιο Σχολείο, αφού μόνοι τους κατάφεραν να εξασφαλίσουν τόσο τα γνωστικά, όσο και τα υλικά εφόδια για να προσφέρουν το πανανθρώπινο αγαθό της γνώσης στα παιδιά μας.

  Είμαστε όμως και για τα παιδιά που δεν κατάφεραν ποτέ να συνδεθούν με την τηλεκπαίδευση. Για αυτά τα παιδιά που βρίσκονται κοινωνικά αποκλεισμένα. Για να απαιτήσουμε μόρφωση και ίσες ευκαιρίες για όλους.

  Είμαστε εδώ για τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους μας που δουλεύουν στις υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες, που αναγκάστηκαν να βγάλουν τη δουλειά δύο και τριών ατόμων και πολλές φορές μακριά από τα σπίτια τους. 

  Άνθρωποι που κράτησαν την λειτουργία του κράτους ζωντανή, για να εισπράξουν αντί για ευγνωμοσύνη συκοφαντία, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα των συντάξεων και του ΕΦΚΑ.

 Και όλα αυτά, για να εισαχθούν ιδιώτες στην απόδοση συντάξεων με αδιαφανείς όρους και διαδικασίες.

Αλλά είμαστε εδώ και για όλους και όλες που εργάζονται σε σύγχρονες εργασιακές γαλέρες του ιδιωτικού τομέα.

•  Για τους 5 εργολαβικούς εργάτες που σταυρώθηκαν στα καλώδια και στους γερανούς της ΔΕΗ και ζητάμε δικαιοσύνη.
•  Για όλους τους συνανθρώπους μας που μείναν άνεργοι τον καιρό της πανδημίας.
•  Για όλους και όλες που έγινε η ζωή τους λάστιχο ανάμεσα στην τηλεργασία και τη φυσική παρουσία μέσα από την εργασιακή αυθαιρεσία.
•  Για τους χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες οικογενειακών επιχειρήσεων που βλέπουν τις δουλειές τους να βουλιάζουν στα χρέη χωρίς καμία βοήθεια. Άλλωστε ο ίδιος ο Πισαρίδης τους χαρακτήρισε αντιπαραγωγικούς και ότι πρέπει να γίνουν θυσία στο βωμό των ελίτ.
•  Για όλους τους νέους και τις νέες που λιμνάζουν στον βάλτο της ανεργίας περιμένοντας ένα καλύτερο αύριο. 

Μακρύς ο κατάλογος και κάθε μέρα που περνά γίνεται και μεγαλύτερος.

  Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έμεινε όμως με σταυρωμένα χέρια όλο αυτό τον καιρό.

  Φρόντισε να εργαλειοποιήσει την πανδημία προς όφελος των φίλων και υποστηρικτών της.

   Από τα την λίστα Πέτσα και τα ΜΜΕ, στις απευθείας αναθέσεις και τα σελφ τεστ νεοσύστατων εταιριών. 

   Μέσα στην πανδημία και με το λαό κλεισμένο στα σπίτια, φρόντισε να θεσμοθετήσει ό,τι πιο αντιδραστικό έχει θεσμοθετήσει κυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες. 

  Σε μια βουλή με ελάχιστους βουλευτές, που από μόνο του το γεγονός αποτελεί έλλειμμα δημοκρατίας, όπου δεν έφταναν οι περιορισμοί της πανδημίας, επιστρατευόταν ο αυταρχισμός και η αστυνομική βία.

 Όμως το καλύτερο δώρο στις ελίτ αυτού του τόπου ο Μητσοτάκης και ο Χατζηδάκης το κράτησαν για το τέλος.

 Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, επιχειρεί να καταργήσει τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες για τις οποίες έδωσαν την ζωή τους οι ήρωες της τάξης μας.

• Η κατάργηση του 8ώρου
• Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων
• Ο έλεγχος του μητρώου συνδικαλιστών
• Η παρακώλυση του δικαιώματος της απεργίας
• Η μετατροπή της συνδικαλιστικής δράσης σε ιδιώνυμο αδίκημα.

  Η επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα, με απαίτηση του ΣΕΒ, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη αυτού του τόπου.

  Η θεσμοθετημένη ασυδοσία και ο οδοστρωτήρας των εργασιακών δικαιωμάτων δεν πρέπει να βρει κανέναν μόνο του.

 Έχουμε χρέος στο χθες και το αύριο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη μητέρα των μαχών, με κάθε δημοκρατικό πολίτη, με κάθε άνθρωπο που αγωνιά για το αύριο.

 Με την αλληλεγγύη για όπλο μας να κινήσουμε για άλλη μια φορά τους τροχούς της ιστορίας.

Όταν η αυθαιρεσία γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον!

Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη! Καλό αγώνα, μέχρι την νίκη!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ